Eilandhoppers: van Texel naar Aruba

Oud-Texelaars Ferry van der Vis (30) en Esmé Meijer (26) wonen met hun twee prachtige kinderen Mila (6) en Dylan (3) op Aruba, het Texel van de Caraïben. Wanneer Ferry op zijn fiets stapt om naar zijn werk te gaan, brengt Esmé de kinderen naar school. Een gewoon Hollands leven? Niets is minder waar.

Vertel eens, waarom Aruba?

‘We zijn teruggekomen. Zeven jaar geleden woonden we een jaar op Aruba. Dat beviel erg goed.’ Esmé raakte op Aruba in verwachting. Ze gingen terug naar Texel, pakten hun oude leven op en woonden met veel plezier in het vissersdorp Oudeschild. Maar het begon toch weer te kriebelen. ‘Dit keer werd ons aangeboden om voor vijf jaar naar Aruba te gaan.’ Ferry werkt voor defensie en regelt alle communicatiemiddelen van en naar de marinierskazerne. Gezinnen uit Nederland kunnen zich vrijwillig laten plaatsen in het buitenland. Dat deden ze. ‘We hebben geen moment getwijfeld. Het maakt voor ons niet uit waar we wonen,  als de kinderen het maar naar hun zin hebben.’

Kleine Arubaan

De jongste van het kroost, Dylan, weet niet beter dan dat hij op Aruba woont. Hij zit op een klein schooltje, dat al ruim 40 jaar bestaat, in de buurt. ‘Dylan is een echte Arubaan’, zegt Ferry lachend. ‘Hij spreekt Arubaans en praat veel Engels. Voor Mila is dat anders’, merkt Esmé op. ‘Zij zit op een school met veel Nederlandse kinderen die, net als wij, voor een bepaalde tijd op het eiland wonen. Soms moet er afscheid worden genomen en dat kan verdrietig zijn. Al kan ze er wel heel goed mee omgaan. Het zal voor Dylan – als wij over een paar jaar teruggaan naar Nederland – lastiger zijn om vriendjes achter te laten.’

Altijd zon, zee en strand

‘Voor buitenstaanders lijkt het misschien alsof we altijd vakantie hebben. Het mooie weer, strand om de hoek… Maar echt álles went’, spreekt Esmé uit ervaring. Zij groeide op in Spanje, met een zwembad in haar achtertuin. ‘De kinderen vinden het strand na drie á vier dagen niet meer bijzonder. Terwijl je in Nederland blij bent met een paar dagen strandweer achter elkaar’, zegt Ferry. We hebben ook niet de hele dag vrij. In tegendeel. We staan om 05.30 uur op om de kinderen om 07.00 uur naar school te brengen. De dagen zijn hier anders dan in Nederland. Korter, omdat het snel donker is. En als de kinderen op bed liggen begint mijn werkdag’, aldus Esmé.

Werken op Aruba

Esmé heeft haar schoonheidspraktijk aan huis. Ideaal. ‘Toen wij in februari aankwamen waren de meeste gezinnen hier al een half jaar. Iedereen had zijn draai al gevonden, dan kom je er lastig tussen. Gelukkig kreeg ik snel een baan als makelaar en ontmoette ik veel leuke mensen. Helaas is lokaal werk niet heel voordelig voor mariniersvrouwen. Wanneer je werkt bij een plaatselijke werkgever hoor je je lokaal te verzekeren. Dat was voor ons geen optie. Daarnaast was (en is) Ferry vaak op oefening, dus stopte ik en begon ik weer voor mezelf, aan huis.’

Soms heimwee

Een typische man-vrouwdiscussie wordt gevoerd als ik vraag naar Ferry’s regelmatige afwezigheid. Het stel moet erom lachen. ‘Ik vind dat Ferry best vaak van huis is. Iedere twee maanden is hij een paar dagen weg. Dat is veel, toch?’ Waarop Ferry antwoordt dat hij – toen ze nog in Nederland woonden – soms drie maanden naar Noorwegen moest op oefening. ‘Dat zal nu niet gebeuren. Defensie houdt ontzettend veel rekening met de gezinnen hier. Je hebt je familie en naaste vrienden hier niet om je heen om op terug te vallen.’ Het stel kreeg bij aankomst op Aruba drie tickets naar Nederland om af en toe terug te kunnen vliegen naar hun thuisland. ‘We hebben nu nog maar één ticket over en we zijn nog niet eens op de helft. Toevallig werd ons nichtje geboren én mijn zus ging trouwen. Deze momenten hadden we niet willen missen’, vertelt Esmé. De heimwee valt verder mee, al mist het stel wel de gezellige familieaangelegenheden.  

Vakantieadres

‘Natuurlijk mogen we niet klagen. Je kiest er immers zelf voor. Ook krijgen we erg veel vrienden en familie over. Dit is toch een prima vakantieadres? We laten iedereen graag het eiland zien. Hoewel het hier ontzettend dichtbevolkt is  – er wonen tien keer zoveel mensen als op Texel – is er ook een prachtig natuurgebied, zoiets als de Slufter’, grapt Ferry.

Terug naar Nederland

‘Over ruim twee jaar verhuizen we terug. We willen dat de kinderen de basis- en middelbare school afmaken in Nederland. Misschien komen we later, wanneer de kinderen groot genoeg zijn om te bepalen waar zij willen wonen, nog eens terug op Aruba. Het leven is hier relaxed. De mentaliteit is anders. Je moet je vooral niet druk maken. Dat kan ook niet met de tropische temperaturen. In Nederland is alles zo gehaast, hier komt het wel.’