BREED IN DE HEUPEN, STEVIGE BILLEN, NAUWELIJKS VET EN WERELDBEROEMD. MANNENPRAAT IN DE KROEG OVER ‘EEN LEKKER WIJF’ DENK JE IN EERSTE INSTANTIE. TOT DIE DIKKE NEK, BEFAAMDE BESPIERING, BESTE VLEES-BEEN VERHOUDING OM DE HOEK KOMT KIJKEN. DIT GAAT OVER DE KIM KARDASHIAN ONDER DE SCHAPEN: DE TEXELAAR. EN LAAT DIE NOU OP DE SLACHTBANK VAN BOSCHMA’S SLACHTERIJ TEXEL LIGGEN.
Bij Slachterij Texel hebben ze nog niet voor de deur gelegen, de demonstranten voor een ‘betere’ wereld met een kleinere voetprint en minder vleesgebruik, vertelt Cor Boschma met een knipoog. Vast vanwege de Texelse kringloop waarin duurzaamheid en dierenwelzijn voorop staan. Texelse schapen (70 procent van de omzet), koeien en varkens hebben een zorgeloos leven in de zilte lucht op een eiland met de meeste kans op zonuren en voldoende speel- en leefruimte. De beesten worden vakkundig en liefdevol door de boeren verzorgd, tot ze slachtrijp zijn. Van wieg tot ‘graf’. Letterlijk. De ritjes – in koppels waarin het lam is grootgebracht, dus vertrouwd – met de veewagen van de boerderij naar de slachterij duren niet langer dan vijftien minuten. De kans op stress is zo gereduceerd tot het minimale. Urenlang wachten op die genadeklap? Ook dat is niet aan de orde in Boschma’s slachterij. Het moet gezegd worden als niet dagelijkse vleeseter: is je lot bezegeld met de slachter, dán bij Slachterij Texel. Soepel met oog voor het welzijn van het beest schieten de slachters een pen door de kop. Ze zijn van de wereld... Vakman In een Roald Dahl-achtig decor – geslachte gespierde koeien in prachtige kleuren aan haken in een koelcel, een dichtvallende deur, uitvallend licht, een giechelbui er achteraan – geeft Boschma ruiterlijk toe: een honderd procent diervriendelijke manier om vee te slachten is er niet. Maar hij gaat honderd procent voor de beste optie. Boschma staat voor duurzaam Texels kwaliteitsvlees, dat uiteindelijk in vooral de Texelse restaurants op je bord ligt of bij de vakslager. Trots natuurlijk, want Texels lamsvlees behoort wereldwijd tot die top. En daar draagt Boschma zijn steentje aan bij. Een vakman in hart en nieren. Die liefde voor het vak begon al op negenjarig leeftijd in Sexbierum. Boschma was vaak te vinden in de slagerij in zijn toenmalige dorp. Elf jaar oud was hij klaar voor zijn ‘eerste slacht’, met toestemming van zijn ouders. Boschma was verkocht: levenslang. ‘Hoe mooier en luxer het beest, hoe meer zin ik heb om er aan te beginnen. Na een zorgvuldige analyse heb ik het mooie product dat ik maak al voor ogen.’ Respect Op de vraag wat hij zou doen als hij kandidaat was in de serie Traveling with a goat – waar internationaal bekende mensen samen met een chefkok of foodblogger een paar dagen met een scharreldier reizen naar de lokale slachter ergens op aarde, en zo een band opbouwen met het beest – vrijlaten of laten slachten, antwoordt hij stellig: slachten. ‘Het geeft een veel beter gevoel om een beest dat je kent te laten slachten. Je weet dat het een goed leven heeft gehad. Ik spreek uit eigen ervaring. Het kalf waar ik anderhalf jaar voor heb gezorgd als tiener, heb ik zelf met respect voor het dier geslacht.’ Boschma brengt het mooie ambachtsvak door rondleidingen onder de aandacht. Zo maakt hij tevens de vleesketen bespreekbaar: van boer tot bord. ‘Veel mensen eten vlees, maar staan niet stil bij het voortraject. Door kennis kun je als consument ook bewuster keuzes maken: dagelijks ‘onbekend’ vlees uit de supermarkt kopen of iets minder vaak, een tikkie duurder maar duurzamer, bij de vakslager. Bewustwording begint bij jezelf!’
