‘Als het echt schoon moet zijn’
Wat is er nou mooier dan een succesvol bedrijf opbouwen, dat wordt voortgezet door je kinderen? Maar dat betekent niet dat Jan en Jannie Dupon nu achteroverleunen. Ze werken nog elke dag volop mee. En met plezier. ‘Schoonmaken is dankbaar werk. Je ziet het opknappen.’
Kei- en keihard werken. Jarenlang zeven dagen per week. Om drie uur ’s nachts beginnen met kroegen schoonmaken. Om zes uur thuis om de kinderen uit bed te helpen. Hadden ze er samen al een halve werkdag opzitten en gingen ze nog vrolijk een hele dag door. Het zit in de genen, want zoon Michael is net zo’n harde werker. ‘Niet helemaal hoor, want ik houd wel weekend.’ Vader Jan knikt. ‘Beter, want ik ging door tot ik niet meer kon. Ik heb geleerd dat dat niet verstandig is. Tegenwoordig kan ik iets beter loslaten. Jannie en ik trekken er af en toe op uit met de camper, onze trots.’ Bij dat ‘loslaten’ fronsen vader en zoon allebei. Dat blijft moeilijk. Want het werk gaat voor en van half werk zijn ze niet bij Dupon. Maar Jan vindt dat zijn vrouw nog veel harder werkt. ‘Die doet net zo veel als wij en heeft daarnaast nog een huishouden én doet de boekhouding.’
Te brutaal
Schoonmaakbedrijf Dupon begon in 2008 met Jan. ‘Ik kom oorspronkelijk uit de vis, maar daar was even geen werk. Stilzitten is niets voor mij, dus ging ik bij een bedrijf in de schoonmaak. Mijn contract werd echter niet verlengd. Te brutaal, hè, dan krijg je dat. Ik ben gelijk voor mezelf begonnen.’ Jannie werkte nog voor een ander bedrijf en bleef dat aanvankelijk ook doen.
Jan houdt het graag in de familie. ‘Ik had een bedrijfsauto nodig. Ik begon net, daar was nog geen geld voor. Maar we hebben altijd goed voor onze kinderen gezorgd, dus die hadden een mooie spaarrekening. Heb ik van Michael geld geleend voor een tweedehandswagen.’ Klanten wisten hem te vinden. Bungalowpark Vredelust bijvoorbeeld. ‘Stond ik van ’s ochtends tot ’s avonds terrassen te reinigen. In de winter, regenpakkie aan. De kroegen kwamen erbij, die wilden iemand die meteen na sluit de boel schoonmaakte. Dat heeft ons groot gemaakt, zeg ik wel eens.’
Binnen vier maanden was het zo druk dat de auto te klein was. Jan blééf maar heen en weer rijden. Hij zag bij een garage een bestelbus. ‘Dus ik naar de bank om geld. Kom over drie jaar maar terug, zeiden ze. Gelukkig zei Adri Rentenaar: Jij hebt een eerlijke kop en je bent een harde werker. Neem die auto mee en los ’m bij mij af. Bij de laatste afbetaling hebben we een slagroomtaart gebracht en tot op de dag van vandaag rijden we Opel, van garage Rentenaar.’ Na een jaar liep het al zo goed dat Jannie in het bedrijf kwam, want Jan wilde geen personeel van buitenaf.
Vertrouwen staat, naast hard werken, hoog in het vaandel bij de familie Dupon. Spreek een klus met ze af, hoe gek of lastig ook, en het komt goed. ‘We hebben voor de overheid gewerkt, voor grote bedrijven, supermarkten, banken, we doen glasbewassing en verhuren tegenwoordig materialen als hoogwerkers, steigers, professionele schoonmaakapparatuur, maar ook aggregaten en betonmolens.’
Heerlijk geurend
De schuur aan de Wilhelminalaan in Den Burg, waar ze zitten, is ook waar het begon. Jan huurde een gedeelte, trok na twee jaar naar een pand in de Jonkerstraat en kocht toen een eigen ruimte aan de Nollekoog in De Koog. ‘Het was onze trots. Maar we woonden nog in Den Burg, dus het was wel veel heen en weer rijden. De makelaar kwam langs om te vertellen dat dit te koop kwam. Binnen zes weken was alles rond.’ Michael, die na een paar jaar bij EP en Jumbo de gelederen kwam versterken, hoopt ooit een woning te kunnen realiseren bij de schuur. Nadat hij bij het bedrijf kwam, zijn de werkzaamheden zo uitgebreid dat er zelfs een personeelslid van buitenaf is aangenomen. Jan kijkt meewarig. ‘Hij had geen keuze, hij moest er van ons aan toegeven’, lachen zijn vrouw en zoon. Uit zelfbescherming en omdat het bedrijf aanbod genoeg heeft, worden er ook keuzes gemaakt qua werk. ‘Vakantiebungalows binnen doen we niet. We sturen wel mensen door naar collega-schoonmaakbedrijven, die hier ook soms spullen komen kopen. Er is genoeg werk voor iedereen. We zien concurrenten liever als collega’s.’ Het drietal werkt met veel plezier. ‘Had je me tien jaar terug gevraagd, dan had ik nee gezegd’, zegt Michael. ‘Inmiddels vind ik het heerlijk. Het is niet dat we alle dagen toiletten staan uit te schrobben. Je gaat van een terras, naar ramen, naar een kantoor, naar een kerk, naar de vuurtoren… noem maar op. En je ziet altijd resultaat.’ Jan vertelt dat ze de uitkijktoren in het bos gaan doen. ‘We krijgen soms hele specifieke klussen. De buitenkant van de OSG bijvoorbeeld. Of de putten van het waterleidingbedrijf. Soms is het even uitzoeken hoe we iets moeten aanpakken. Ik heb veel op internet opgezocht of nagevraagd bij andere bedrijven. Zo heb ik zelf uitgevonden wat werkt en wat niet. Bier op de vloer geeft een vettige laag. Daarvoor doen we twee middelen door elkaar, dat werkt perfect. We hebben een heerlijk geurende sanitairreiniger waarmee we de meest smerige toiletten brandschoon krijgen.’
Stijfkoppen
De samenwerking binnen de familie verloopt soepel. ‘We zijn van huis uit Friezen, dus stijfkoppen, eigenwijs, maar eerlijk en recht voor z’n raap. We zijn het heus niet altijd eens, maar dat wordt meteen uitgepraat en dan is het klaar. Nou ja, behalve bij Jannie, want vrouwen vergeten niets, hè,’ plaagt Jan met een liefdevolle knipoog. Dochter Marissa is sinds kort ook de gelederen komen versterken. ‘Ze had het er al vaker over, maar het leek me beter dat ze eerst een paar jaar elders ervaring opdeed in loondienst. Maar ze wilde liever hier aan de slag en dus was ze uiteraard welkom.’ Jan kijkt om zich heen. Een succesvol bedrijf dat toekomst biedt voor zijn kinderen. Hij is tevreden. Hoewel…: ‘Misschien nog eens een andere camper. Voor als we echt een stapje terug doen.’
